ایلان ماسک هشدار می‌دهد: جنگ آینده تحت سلطه هوش مصنوعی و پهپادها خواهد بود
ایلان ماسک، کارآفرین و رهبر شرکت‌های پیشگام در حوزه‌های فناوری فضایی و هوش مصنوعی، اخیراً پیش‌بینی‌های جنجالی و کوبنده‌ای را درباره آینده جنگ مطرح کرده است. او معتقد است که نزاع‌های نظامی آتی به طور کامل تحت سلطه هوش مصنوعی (AI) و پهپادها (Drones) قرار خواهند گرفت. این دیدگاه، که در جریان گفت‌وگویی با مقامات ارشد نظامی آمریکا در وست‌پوینت (West Point) مطرح شد، زنگ خطری جدی را برای استراتژی‌های دفاعی سنتی ایالات متحده به صدا درآورده است.
فراخوان برای سرمایه‌گذاری بی‌سابقه
ماسک با تأکید بر اینکه «کشورها معمولاً برای جنگ گذشته آماده می‌شوند، نه جنگ آینده»، تصریح کرد که ایالات متحده باید فوراً در فناوری هواپیماهای بدون سرنشین سرمایه‌گذاری‌های عظیمی انجام دهد و نرخ تولید داخلی خود را افزایش دهد. او معتقد است که هواپیماهای جنگنده سرنشین‌دار در آینده نزدیک به سوی منسوخ شدن خواهند رفت، زیرا جنگ‌ها به یک مسابقه تولید انبوه سیستم‌های بدون سرنشین ارزان‌قیمت، سریع و پرشمار تبدیل خواهند شد.
به باور او، نتیجه درگیری‌های آینده به یک فرمول ساده بازمی‌گردد: «تعداد پهپادهای هر طرف ضربدر نسبت کُشتار (Kill Ratio) آن‌ها». این دیدگاه، تأکیدی بر اهمیت تولید در مقیاس بالا و کارایی هوشمند پهپادها، به جای ساخت تعداد کمی از سلاح‌های بسیار گران‌قیمت، است.
اوکراین: میدان نبرد پهپادی کنونی
ماسک برای اثبات ادعای خود، جنگ کنونی اوکراین را به عنوان نمونه‌ای بارز و برجسته از جنگ هواپیماهای بدون سرنشین مطرح کرد. در این درگیری، پهپادهای شناسایی و تهاجمی به یک جزء حیاتی در خطوط مقدم تبدیل شده‌اند، جایی که زندگی انسان‌ها برای پرواز در آن بسیار خطرناک است.
او بر ضرورت توسعه “هوش مصنوعی محلی” (Local AI) در خود هواپیماهای بدون سرنشین تأکید کرد. این یعنی پهپادها باید قادر باشند بدون وابستگی دائمی به ارتباطات بیرونی (که می‌تواند مختل یا مسدود شود)، تصمیم‌گیری کرده و مأموریت‌های خود را به انجام برسانند. این استقلال عمل، کارایی را در میادین نبرد پیچیده و مختل‌شده تضمین می‌کند.
هشدار ترمیناتور: خطرات ماشین‌های کشتار خودمختار
ماسک، با وجود حمایت از کاربرد فناوری در دفاع، در مورد خطرات بالقوه هوش مصنوعی نیز هشدار داد. او در تکرار نگرانی‌های طولانی‌مدت خود، پهپادهای نظامی با قابلیت تصمیم‌گیری مستقل را با “ترمیناتورها”، ربات‌های قاتل فیلم‌های علمی-تخیلی، مقایسه کرد.
او نگرانی‌های عمیقی را در مورد سلاح‌های خودران (Autonomous Weapons) افزایش داد و بر اهمیت به حداقل رساندن خطر ماشین‌های کشتار خودمختار تأکید کرد. از دیدگاه او، با اینکه هوش مصنوعی می‌تواند مزایای تاکتیکی بزرگی داشته باشد، اما ریسک‌های وجودی آن نباید نادیده گرفته شوند. توسعه سریع هوش مصنوعی نظامی نیازمند چارچوب‌های اخلاقی و کنترلی قوی است تا اطمینان حاصل شود که اختیار نهایی کشتن، از دست انسان خارج نمی‌شود.
ماسک در نهایت، نقد خود را به فرآیندهای خرید نظامی آمریکا نیز گسترش داد و استدلال کرد که این فرآیندها به دلیل سختگیری‌های بیش از حد در مشخصات اولیه، ناکارآمد و کند هستند، و همین امر باعث می‌شود آمریکا در مقایسه با رقبای خود در این “جنگ پهپادی” عقب بماند
