دستور کار ترامپ در عصر هوش مصنوعی: توقف استخدام در هند، پایان کارخانههای چین
در گرماگرم اجلاس هوش مصنوعی ۲۰۲۵، دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا، مجموعهای از دستورات رادیکال و قاطع را به مدیران غولهای فناوری جهان از جمله اپل، گوگل و مایکروسافت ابلاغ کرد که در صورت اجرا، ساختار زنجیره تأمین جهانی و بازار کار مهندسی را دگرگون خواهد کرد. پیام او صریح بود: آمریکا باید مرکز انحصاری تولید هوش مصنوعی، مشاغل و محصولات فناورانه باشد.
پایان دوره جهانیسازی در فناوری
هشدار ترامپ دو بخش کلیدی داشت که تمرکز اصلی بر سیاست «اول آمریکا» در حوزه فناوری را نشان میدهد:
- اخراج از چین: «دیگر هیچ کارخانهای در چین وجود ندارد.» این دستور به معنای تسریع در خروج کامل غولهایی مانند اپل از پایگاه تولیدی عظیم چین است که سالهاست قطب مونتاژ آیفون و سایر محصولات است. این حرکت، فشار عظیمی بر زیرساختهای لجستیک شرکتها وارد کرده و هزینههای تولید را به شدت افزایش خواهد داد.
- بستن مرزهای استعدادی هند: «استخدام استعدادهای هندی را متوقف کنید.» این بخش از هشدار، جامعه فناوری را بیش از پیش تکان داد. هند، که بزرگترین تأمینکننده مهندسان نرمافزار و متخصصان فناوری اطلاعات در جهان است، سالهاست که ستون فقرات عملیات تحقیق و توسعه (R&D) و نیروی کار پشتیبان شرکتهای آمریکایی را تشکیل داده است. هدف قرار دادن مستقیم استعدادهای هندی، فراتر از تولید کالا، به معنای تلاش برای ملیسازی مطلق دانش و هوش مصنوعی است.
تعرفههای سنگین: چماق اقتصادی ترامپ
ترامپ در ادامه با تهدید به اعمال «تعرفههای سنگین»، موضع خود را تقویت کرد. این یک بازی اقتصادی نیست، بلکه یک اولتیماتوم است: یا برنامههای خود را با دستور دولت آمریکا هماهنگ کنید، یا با تحریمهای مالی و تعرفهای روبرو شوید که سودآوری شما را به شدت کاهش خواهد داد.
هدف نهایی این سیاستها کاملاً واضح است: هوش مصنوعی، مشاغل و آیفونها فقط و فقط باید در آمریکا ساخته شوند. این ایده بر این فرض استوار است که ساختن فناوریهای کلیدی در داخل کشور، امنیت ملی را تضمین کرده و شغلهای پردرآمد (High-paying Jobs) را به کارگران آمریکایی بازمیگرداند.
حمایت، یا انزوا و تضعیف؟
سؤال اصلی و چالشبرانگیز اینجاست: آیا این حمایت از منافع ملی است… یا انزوا و تضعیف توان رقابتی؟
منتقدان هشدار میدهند که این سیاست در نهایت به ضرر خود آمریکا تمام خواهد شد:
- افزایش هزینهها: تولید انحصاری در آمریکا باعث افزایش شدید قیمت محصولات نهایی شده و قدرت خرید مصرفکننده را کاهش میدهد.
- بحران استعداد: بستن درها به روی استعدادهای جهانی، به ویژه در حوزهای مانند هوش مصنوعی که رقابت در آن بر پایه نخبگان است، میتواند نوآوری آمریکا را کُند کند. شرکتهای آمریکایی برای رشد به بهترین مهندسان جهان نیاز دارند، نه صرفاً مهندسانی که شهروند آمریکا هستند.
- تشویق رقبا: این سیاست، چین و هند را به تسریع در توسعه بومی اکوسیستمهای فناوری خود ترغیب میکند و آمریکا را در درازمدت منزوی میسازد.
در نهایت، سیاست ترامپ در قبال فناوری، نشاندهنده یک درگیری عمیق در قرن ۲۱ است: